Gare du Nord

Na een nacht wonderbaarlijk goed te hebben geslapen(normaal slaap ik de nacht voordat er iets spannends gaat gebeuren MAXIMAAL 3 uur) is het dan zover: vandaag vertrek ik voor 4 maanden naar Parijs. Om 11 uur worden ik en Rob door mama, Marcus en Rafaël opgehaald om voor vertrek vanuit Eindhoven Centraal een drankje te drinken bij Starbucks, dat ik amper naar binnen krijg door de spanning. Want wat blijkt wel; Julia doet wel stoer, maar als het zover is, doet ze het toch wel in d'r broek! Want nu pas besef ik dat ik 126 dagen in Parijs zal gaan 'wonen'. Om 12.03 vertrek ik dan echt naar Rotterdam vanaf spoor 6 en zwaai ik terug naar mijn 4-koppig uitzwaaicomité, totdat ze niet meer in zicht zijn. Ik moet toegeven dat het niet veel had gescheeld of er zou een traantje zijn gaan lopen. Maar goed. In Rotterdam moet ik nog 50 minuten wachten voordat mijn trein naar Paris Nord vertrekt. Dan maar even een kopje thee drinken, alweer bij de Starbucks. Op de roltrap richting spoor 3 laat ik bijna mijn te zware koffer vallen en achter mij staat een Frans stel dat rustig toekijkt. Het meisje zei nog verontwaardigd tegen de jongen: 'tu pas l'aider?!'
Ik zeg vriendelijk dat t niet erg is(in het Frans) en loop naar rijtuig nr 17. Natuurlijk had het wel erg kunnen zijn, want voor hetzelfde geld kreeg meneer de koffer vol tegen zijn gezicht als ik de koffer niet zelf terug had kunnen zetten op een traptrede, maar dat is niet gebeurd dus ce n'est pas grave.
De Thalys is in vergelijking met de treinen van de NS erg luxe: de stoelen zitten lekker, je hebt een voetensteuntje, genoeg ruimte om je bagage kwijt te kunnen en een voertuig met een barretje waar je wat te eten en te drinken kunt kopen. De trein is ook best gezellig, voor een trein dan. Oh ja, en niet te vergeten: stopcontacten onder je stoel. Wauw, daar kan de NS wat van leren! De reis duurt 2,5 lang, wat uiteindelijk 3 uur wordt door een loslopend dier op de rails, maar uiteindelijk arriveer ik dan uiteindelijk op Garde du Nord. Wat een groot en druk station! Erik, mijn gastvader, zei van tevoren: I'll be waiting for you outside with my car. Niet zo moeilijk, toch? Gare du Nord heeft maar liefst 3 uitgangen die alle 3 naar, jawel, 'outside' gaan. Gelukkig koos ik meteen de goede. Maar de 'outside'-kwestie is niets vergeleken met de 'car'-kwestie. Ik geloof dat mijn gastvader indruk wilde maken, want hij stond me op te wachten in een rode MG-oldtimer voor 2 personen. Het eerste wat ik denk is niet: 'Wauw, wat een mooie auto', maar 'Daar gaat die koffer nooit in passen'. En ik heb gelijk: de kofferbak gaat niet dicht. 'Het is niet erg', zegt hij, 'het is toch niet ver'. En ook dat heb ik geweten. Oké, ik en bijna iedereen weet dat de Franse rijkunsten in Parijs 'terrible' zijn, maar ik moest toch even slikken. Nee wij gaan niet aan de kant voor anderen, nee wij houden ons niet aan de snelheidslimiet en we minderen zeker geen vaart voor een duif die tot de laatste milliseconde blijft zitten! Haha..
De garage van het appartementencomplex van mijn gastfamilie is maar liefst 10 verdiepingen diep en ja, je raadt het al, de auto moest naar de meest onderste verdieping. Dan een eenpersoons-lift in en dan nog een en POEF ik sta in het meest chique, mooie, grote, Franse appartement ooit. Wauw. Alles is mooi ingericht. Dan wel niet hoe ik het zou inrichten als ik zo veel geld zou hebben, maar ik sta toch even met open mond te kijken. Mijn studio is echt heel lelijk vergeleken met dat appartement. En dat zegt veel, want mijn studio is HEEL luxe voor een simpele au pair als ik.
Als ik mijn koffer heb uitgepakt en alles een beetje heb ingericht in mijn studio ga ik om 19.30 naar beneden, naar HET appartement en de geur van lekker eten komt me al meteen tegemoet. En nu besef ik pas wat een HONGER ik heb. Mijn gastvader heeft gekookt; lamsgehaktballen met een onbekend kruidenmengsel, guinoa, gepocheerde worteltjes en een salade van rucola, avocado en tomaat. Culinair hoogstandje. Oh ja, en natuurlijk niet te vergeten de rode wijn en de Franse kaas na. De Gouda kaas word meteen onder mijn neus gezet en mijn gastmoeder zegt dat ik daar maar het beste mee kan beginnen, want die andere kaas is te sterk voor beginners. Haha denk ik, echt niet. Want wat ze niet weet is dat er bij mij thuis een belachelijk grote liefde heerst voor Franse kaas, dus ik kan mezelf gerust GEEN beginner noemen op het gebied van Franse kaas. En als ik het hierover heb moet ik meteen denken aan een vakantie in Frankrijk, toen er een kaas mee de auto mee moest die verschrikkelijk ging stinken, waardoor de hele auto naar zweetvoeten rook. Dat was vies zeg! Maar door die stinkkaas en belachelijk grote liefde weet ik nu wel dat het eigenlijk best lekker is, en ik vertel dan ook dat er thuis regelmatig Frans kaas en rode wijn op tafel staat. Echt waar, je had die gezichten moeten zien. Verbaasd dat ze waren! Hihi. Maar ze vonden het wel leuk. Enthousiast lieten ze me alles proeven wat ze in huis hadden. En ALLES was LEKKER.
Morgenvroeg gaat mijn gastvader mij laten zien waar de school van de kinderen is en ga ik boodschappen doen(tandenborstel vergeten, shame on me). En natuurlijk de wijk verkennen. Le dixième arrondissement, wel te vermelden.
Nou, à tout à l'heure, volgende week weer een verslagje!

xxx